شركت تصفيه فاضلاب,سپتيك تانك فاضلاب,سپتيك تانك پلي اتيلن

رأكتور بيو فيلمي با بستر متحرك (MBBR) ، فرايندي است كه توسط كمپاني نوروژي ( كالدنس ميلدج تكنولوژي ) معرفي شده و توسعه يافته است. فرايندMBBR شامل اضافه كردن پكينگ هايي استوانه اي شكل از جنس پلي اتيلن( دانسيته مخصوص g/cm³ 0.96 ) در حوض هاي هوادهي يا غير هوادهي است كه به رشد بيوفيلمي كمك مي كنند. سيستم MBBR از آكنه هايي (Packing) تشكيل شده كه در مخزن هوادهي شناور هستند . بر روي اين آكنه هاي غوطه ورلايه اي از بيوفيلم رشد ميكند و توده بيولوژيكي شناور را در محيط فاضلاب افزايش ميدهد. اين توده هاي بيولوژيكي در فاضلاب نقش تجزيه مواد آلي را بر عهده دارد. از اين روش جهت حذف BOD، COD و نيتروژن استفاده ميشود.

معمولاً اين استوانه هاي كوچك تقريباً 10 ميلي ليتر قطر و 7 ميلي ليتر ارتفاع همراه با اتصالاتي درون استوانه و باله هاي طولي در بيرون مي باشند

در خروجي تانك هوادهي از صفحه مشبكي با سوراخ هايي به ابعاد 5*25 ميلي متر استفاده مي شود كه از خارج شدن اين پكينگ هاي معلق از تانك هوادهي جلوگيري گردد. حجم پكينگ هاي بكار رفته در محدوده 25-50 درصد حجم تانك مي باشد. در اين فرايند، جهت معلق نگه داشتن پكينگ ها از ميكسر يا تلاطم هواي ايجاد شده توسط ديفيوزرها استفاده مي شود. در تصفيه هوازي ، معلق نگه داشتن پكينگ ها توسط حبابهاي هواي ايجاد شده توسط ديفيوزرها مي باشد، در صورتيكه در تصفيه بي هوازي يا انوكسيك ، اين عمل توسط ميكسر صورت مي گيرد. در فرايندMBBR، برخلاف فرايند Captor and Linpor، به برگشت لجن فعال نياز نبوده و از حوض ته نشيني ثانويه فقط جهت ته نشيني جامدات استفاده مي شود. فرايند MBBR با كاهش بارگذاري جامدات در زلال ساز هاي موجود ، مزيتي را براي ارتقاء طرح فراهم مي كند . حضور پكينگ ها باعث مي شود از ديفيوزرهاي حباب ريز با بازدهي بيشتر استفاده نشود، زيرا نيازمند تخليه دوره اي تانك هوادهي و حذف پكينگ ها براي تميز كردن ديفيوزرهاست.

ادامه مطلب ...

فرآيند انحصاري A2O ، اصلاح شده فرآيندAO مي باشد. فرآيند AOدر ابتدا ، شامل يك ناحيه بي هوازي براي حذف بيولوژيكي فسفر بود كه در ادامه آن يك منطقه هوازي قرار داشت. بارنارد در سال 1974 اولين كسي بود كه تشخيص داد جهت حذف بيولوژيكي فسفر نياز به يك ناحيه انوكسيگ قبل از حوض هوادهي وجود دارد. تا اين ناحيه انوكسيك تماس بين لجن فعال و فاضلاب ورودي را فراهم كند تا حذف بيولوژيكي فسفر انجام شود. برنارد آنرا فرآيند پوردوكس نامگذاري كرد. فرآيند AO نام ديگر فرايند پوردوكس است كه به صورت تجاري به ثبت رسيده است. اختلاف مهم آن ، استفاده از راكتورهاي هوازي و بي هوازي چند مرحله اي است. استفاده از ناحيه انوكسيك ، مقدار نيترات ورودي به ناحيه بي هوازي را در لجن فعال برگشتي كاهش مي دهد.

زمان ماند جامدات در فرايند A2O بين 5-25 روز مي باشد و غلظت MLSS در اين فرايند بين 3000تا 4000 ميلي گرم بر ليتر متغير است .. زمان ماند هيدروليكي در اين فرايند بين 0.5-1.5 ساعت در ناحيه بي هوازي و 0.5- 1 ساعت در ناحيه انوكسيك و 4-8 ساعت در ناحيه هوازي متغير مي باشد. در اين فرآيندها نيتريفيكاسيون وجود ندارد و زمان ماند بي هوازي بين 30 دقيقه تا يك ساعت براي فراهم كردن شرايط انتخابي در حذف بيولوژيكي فسفر است. اما در فرآيند A2O يك ناحيه انوكسيك براي دنيتريفيكاسيون درنظر گرفته مي شود. زمان ماند در ناحيه انوكسيك تقريباً 1 ساعت است. ناحيه انوكسيك كمبود اكسيژن محلول دارد؛ اما اكسيژن با پيوند شيميايي به شكل نيترات و نيتريت توسط جريان مايع مخلوط برگشتي نيتريفاير شده از ناحيه هوازي توليد مي شود. استفاده از ناحيه انوكسيك، مقدار نيترات ورودي به ناحيه بي هوازي را در لجن فعال برگشتي كاهش مي دهد. در صد برگشت لجن در فرايند A2O بين 25 تا 100 بوده و درصد برگشت فاضلاب از ناحيه هوازي به انوكسيك بين 100 تا 400 مي باشد.

ادامه مطلب ...